Bekroond met een Zilveren Penseel 2023
Yoko wordt, tijdens een noodweer, door de bliksem getroffen. Als ze bijkomt heeft ze een steen in haar hand. Al snel ontdekt ze dat die steen een geneeskrachtige werking heeft: oma’s rugpijn verdwijnt als sneeuw voor de zon, het been van de buurvrouw  geneest… Wanneer dit nieuws zich verspreid, staat er al snel een hele rij zieke mensen voor het huis van Yoko’s familie. Iedereen wil aangeraakt worden door dit bliksemkind.

Hans Hagen schreef het verhaal over Yoko op wonderschone wijze op. Vanuit verschillende perspectieven volg je de ontwikkelingen -en niet alleen de mensen laat hij aan het woord, maar ook de bliksem, de steen, het bed dat al veel te lang hele dagen en nachten de zieke oma moest dragen…

Yoko raakt uitgeput van de lange dagen en van alle narigheid die ze ziet. Ze wil weer spelen met haar beste vriendin en terug naar school. Ze zou de steen het liefst weg willen smijten, maar er staan elke dag rijen wanhopige mensen voor de deur.

De Penseeljury over de illustraties in het boek:
‘Bij Bliksemkind zien we Martijn van der Linden van een heel andere kant. Hij beweegt mee met de verhaallijnen als de bamboe in het begin van het verhaal. Voor elke perspectiefwisseling in elk hoofdstuk kiest hij een bijpassende invalshoek. Daarin doet hij recht aan de personages in het verhaal door ze tot echte personen te maken met respect voor de Aziatische basis van het verhaal.’