Winnaar Kinderboekwinkelprijs 2020
Ellis is gek op popcorn, ze maakt het iedere dag in de magnetron. Maar op een dag gebeurt er iets heel geks, een van de maiskorrels ontpopt zich tot een mannetje. Een heel boos mannetje, Bob Popcorn. Grappig en fantasierijk verhaal voor de iets geoefende lezer, met veel illustraties.

Juryrapport Kinderboekwinkelprijs
De Kinderboekwinkelprijs werd voor het eerst uitgereikt in 1993. Met deze prijs bekronen de Kinderboekwinkels een boek dat nog geen andere prijs heeft mogen ontvangen en volgens de Kinderboekwinkels wel zeer geslaagd en prijswaardig is. De boeken die deze prijs ontvangen, onderscheiden zich door hun kwaliteit in tekst, illustratie en verzorging, het enthousiasme waarmee de Kinderboekwinkels het betreffende boek verkopen en het grote plezier waarmee het door kinderen gelezen wordt.

De Kinderboekwinkels gaan met de Kinderboekwinkelprijs 2020 vol voor leesplezier. Terwijl de berichten dat het slecht gesteld staat met de leesmotivatie van kinderen in Nederland talrijk zijn, zien wij dagelijks hoe oprecht blij en vrolijk kinderen van Bob Popcorn worden.

‘Onderzoek wijst uit dat kinderen het gelukkigst leren lezen als ze zelf naar een boek grijpen.’ Met dit uitgangspunt startte Edward van de Vendel met Uitgeverij Querido de serie Tijgerlezen. De Tijgerleesboeken zijn geschikt voor beginnende lezers. De boeken zien er stuk voor stuk goed uit. Je kunt zien dat ze met grote zorg en liefde gemaakt zijn: mooi gebonden, rijk geïllustreerd en de verhalen zijn grappig en spannend. Prettig is, dat er geen AVI-niveau op staat. Kinderen (en ouders) hoeven niet te kijken of het boek wel passend bij het niveau is, ze kunnen zich, voorzichtig bladerend, richten op de vraag of ze zin in het boek hebben. Kinderen die Bob Popcorn bekijken en besnuffelen, antwoorden unaniem ‘JA’ op die vraag. Van Bob Popcorn krijg je trek, niet alleen in gepofte maiskorrels, maar ook in lezen en in méér lezen; gelukkig is er een vervolgdeel.

Het uitgangspunt is heel herkenbaar: haal je een bakje popcorn uit de magnetron dan zijn er altijd een paar keiharde korreltjes die niet gepoft zijn. Maar wat nou als zo’n korrel een hoogst eigenwijs, hongerig wezentje met armpjes, beentjes en een cowboyhoed blijkt te zijn?! Dat overkomt Ellis terwijl ze stiekem popcorn poft in de magnetron die in de schuur gezet is. De vaders van Ellis, die hebben besloten dat er nog alleen maar gezond gegeten wordt, mogen niet weten dat ze popcorn maakte. Ze kan hen dus niet vertellen dat ze deze rare maiskorrel, die Bob heet, gevonden heeft. Ze moet Bob verborgen zien te houden. Dat blijkt niet eenvoudig. Hij is, voor een maiskorrel, behoorlijk lawaaierig. Hij heeft veel eten nodig en als Ellis hem niet op tijd wat geeft, vraagt hij er luidkeels om, zelfs midden onder de les op school. Wanneer Bob zich heel erg opwindt, poft hij toch. Eenmaal gekalmeerd, verandert hij weer in de eigenwijze maiskorrel met cowboyhoed. Het mag helder zijn dat Ellis door Bob Popcorn in allerlei ongemakkelijke, maar komische situaties belandt.

De potloodtekeningen van Martijn van der Linden zijn niet slechts illustraties bij het verhaal, maar een wezenlijk onderdeel van het verhaal. In afwisseling van tekening en tekst ontspint zich het avontuur, waardoor het extra vaart krijgt en bijna over-de-top hilarisch is. Ernstig wordt het, als Ellis besluit dat het genoeg is met Bob en ze probeert van hem af te komen. Wanneer dat gelukt lijkt, mist Ellis Bob meteen en gaat ze in een wilde fietstocht met boven haar hoofd steeds dreigendere wolken op zoek. Gelukkig volgt de hereniging en een happy end waarin de vaders besluiten dat ze wel weer klaar zijn met het gezonde eten. Er wordt alvast een kleine hint gegeven naar nog meer avontuur voor Bob en Ellis…